7 maart 2017

In mijn zoektocht naar wie ik in essentie ben kwam ik vaak op het punt dat ik dacht… Is er nu niet iemand die me kan vertellen wat ik moet doen? Is er niet gewoon een quick fix om te ontdekken wie ik ben en wat ik wil en kan doen in dit leven? Waarom duurt het allemaal zo lang? Want het was een lange zoektocht, vol pieken en dalen, inzichten en ontdekkingen, maar ook met zoveel vragen. Vragen waar ik het antwoord niet op kon vinden. Vragen over of ik links of rechtsaf zou moeten gaan. Welke wegen ik zou moeten bewandelen om op de juiste plek uit te komen. Niet wetend (op dat moment) dat ik altijd op het juiste moment op de juiste plek ben, dat ik niet kan weglopen voor een situatie, dat ik die alleen maar kan accepteren. Want dat is waar het over gaat. Durf je te accepteren dat een situatie is zoals die is?

Nu steeds meer mensen op zoek gaan naar hun ware ik en echte doel in het leven, krijg ik die vraag of opmerking steeds vaker te horen. Ze zijn op zoek zijn naar wat ze willen doen in hun leven en weten nog niet precies wat het is. Ze hebben wel ergens een gevoel, maar hebben de vinger er nog niet op kunnen leggen wat het dan echt is. En vrijwel iedereen die ik spreek heeft de behoefte aan snelle antwoorden en vooral dat het antwoord snel komt en liefst sneller dan het licht het kan brengen.

Want een quick fix is altijd prettig. Denk maar eens aan rouwprocessen, liefdesverdriet, burnouts en alle nare dingen in het leven, we willen dat het snel voorbij gaat en dat we weer door kunnen met het ‘normale’ leven. Wat dat normale leven voor jou dan ook is. Want eigenlijk is het normale leven het leven met alles wat je op je pad krijgt. Alles wat je meemaakt is onderdeel van jouw leven. Of het nu leuk is of niet.

En een quick fix voor iets wat je jarenlang diep hebt weggestopt is natuurlijk een zware opgave, dat doe je niet zomaar. Het enige wat je kunt doen is de signalen volgen en je verlangens onderzoeken. Wat wil je de wereld meegeven? Wie kun jij helpen of wat kun jij voor anderen betekenen. Dat zijn de vragen waar je rekening mee moet houden. En vooral gaat het over gevoel. Wat voel je bij de dingen die in je opkomen. Wil je ze echt zelf? Of wil je ze omdat een ander ze ook doet? Denk je dat het bij je past of weet je diep van binnen dat het bij je hoort?

En ook al heb je op een gegeven moment een keuze gemaakt. Vragen als deze blijven naar boven komen. Regelmatig zul je weer moeten voelen wat je echt wilt. Ik heb het zelf ook nog wel eens, dat ik wil dat er iemand is die tegen me zegt, “ga maar rechtsaf, dan komt het zeker goed”. Gewoon omdat ik niet zelf wil voelen wat het antwoord is. Want die persoon staat niet buiten mij, maar zit diep van binnen. Ik weet dat ik alleen bij het juiste antwoord kom als ik echt durf te voelen. Als ik echt durf te vragen aan mijn ziel wat nu de bedoeling is.

Met die kennis pak ik nu het leven aan. Als ik me niet happy voel, onrustig, machteloos of wat voor gevoel ik dan ook heb die enige onrust in mij veroorzaakt. Dan kijk ik er naar, ik probeer het te omarmen en er te laten zijn. Ik weet nu dat het voorbij gaat, ik weet dat het leven op een gegeven moment weer leuk wordt en dat ik weer ga doen waar ik goed in ben en veel plezier in heb. En meestal gebeurt dat dan ook na een paar dagen. Dan gaat opeens de zon weer schijnen, voelt alles weer licht en helder en besef ik dat ik dat donkere gevoel nodig had om nieuwe stappen te kunnen zetten.

Er is niemand buiten je die je kan vertellen waar het voor jou over gaat. Je kunt wel hulp inschakelen en vragen aan mensen je een spiegel voor te houden. Of dit nu vrienden zijn of een coach of therapeut. Het helpt allemaal, maar uiteindelijk maak je de beslissing helemaal zelf!

Bloggen

Meer over mij

Schrijf je in voor mijn magazine

20%

Korting

Bedankt voor het inschrijven

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut elit tellus, luctus nec.